Thom and Chef and the Chocolatefactory !!!

Dinsdag was de dag dat we met onze vrienden van het huisje(gebouw) naar Fazer chocolatefabriek gingen.

Iedereen was voor een keer op tijd wakker.

En gingen naar het treinstation lopen de meesten hadden alleen maar over de free choco en hoeveel ze wel gingen eten.

We waren netjes op tijd op het station,

In de trein had iedereen zoiets van fock the system !

En besloten om geen trein kaartjes te kopen het was toch maar een korte rit.

Toen we aan kwamen op bestemming moesten we 40 min wachten op de bus naar de fabriek.

Onze finse vrienden wouden naar hesburger wat way over price is en niet te pruimen is en vooral niet vroeg op de dag.

Dus Thom en Jeffrey besloten om maar naar een supermarkt te gaan.

Voor cheap voedsel en drinks.

Tijdens onze lunch keken we gehypnotiseerd naar een schoenmaker hoe hij oldskool schoenen aan maken was.

Toen de groep eindelijk klaar was bij de hesburger.

Kwam Petja al met spijt terug dat die erheen was gegaan.

We naar de bus naar onze bestemming Fazer!!!

Niemand wist eigenlijk de weg dus de ene volgende de andere terwijl die ene weer de andere volgende.

Maar uiteindelijk toch de goeie kant opgelopen.

Want je kon de chocolate al ruiken in de lucht!

Naar een poosje de heerlijke chocolate lucht volgen kwamen we aan

Jammer genoeg was het niet echt een rondleiding maar een dom finse videotje loeren

Waar onze vrienden al na een min zat van waren WE ONLY HERE FOR THE CHOCOLATE !!!

De geschiedenis van fazer was wel interessant en waarom ze de kleur blauw hebben en alleen hun mochten die kleur blauw gebruiken.

Want het is een familie bedrijf en ooit hadden ze een recept gegeven aan een dokter voor dankbaarheid daar staat de reep nu ook voor.

Maar goed na het filmpje moesten we een hipcoolundtrendy haarnetjes op en zakjes om onze schoentjes doen en gingen we een stuk de fabriek in tot plek van bestemming

naar een bak met allerlei chocolate wat hun maken we mochten zoveel eten als we wouden !!

na 10 min was iedereen zo misselijk maar toch door eten !!

op gegeven moment viel petja iets op dat onze begeleidster

best wel scarey want het leek op dat ze opgewonden werd hoe wij aan het eten waren in de chocolate

na een slape lache en traanen was het feestje voorbij

en mochten we gaan met een tas vol met chocolate,koekjes en....brood !

de terug reis was iedereen dood misselijk

en gingen we s'avonds uitbuiken.

de volgende dag besloten we om naar helsinki te gaan en weer fock the system lekker zwart gereden.

die dag wat foto,s gemaakt en gypsy,s geprobeerd op tezoeken

en de dames uit Estonia gingen ook mee na wat rondgeloop en foto,s gemaakt te hebben

was het alweer tijd voor het avondmaal en jewel weer Nuggets bij de mac zeer slecht maar het is ongeveer het goedkoopste voedsel hier in finland en het is stukken better dan in nl

daarna gingen we even naar een shopingmall om 2 finse vlagjes tescoren voor thom,s tas en chef,s zijn jas.

toen was het al tijd om terug te gaan en chillen in het huisje met de rest en een filmpje gekeken

Vandaag nu dus of gisteren of eergisteren ligt er aan waneer je dit leest you get the point.

Hebben we ons een beetje verslapen en niks boeiends gedaan.

Alleen deze 2 illustratie,s gemaakt.

Hope you like them !

Made by Jeffrey

Made by Thom

We are wonderlust kings!

Moi ! We wilden dit verhaal in het engels schrijven maar dat gaan we toch maar niet doen, daar is het verhaal simpelweg te lang voor.
We vinden het wel erg jammer dat de reacties nog steeds uit blijven, en we doen wel zo ons best.

Ons avontuur begon de maandag, in Nederland de eerste dag van de vakantie, en hier was het ook de eerste dag van de vakantie. We werden om 8 uur wakker en hadden voor die dag/week "gepland" dat we naar het hoge noorden van Finland zouden afreizen, om precies te zijn naar Inari. Onze trip begon met het lopen naar het treinstation, we moesten eerst nog naar Helsinki om schoenen (nog steeds en alweer) voor Jeffrey te kopen. We gingen naar een soort grote bijenkorf achtige winkel en gelukkig slaagde hij daar al redelijk snel. We gingen naar de supermarkt en kochten wat drinken en eten voor onderweg en we moesten Grape helaas achter laten om dat hij om gezondheidsredenen niet mee kon. We hebben hem op een goede plek achter gelaten.



Na het moeilijke afscheid met Grape hebben we onze tocht voortgezet en hebben we tram 4 gepakt naar het westen van Helsinki omdat we dachten dat de snelweg naar Tampere daar begon, die begon helaas meer naar het Noorden dus we moesten alsnog 5 km lopen. Omdat we Helsinki nou eenmaal niet op onze duimpjes kennen hebben we maar bij een benzinestation gevraagd waar we heen moesten lopen. Gelukkig was het erg dicht bij en eenmaal daar aangekomen zochten we een busstop op en begonnen we onze duimen omhoog te houden. Na ongeveer 10 minuten in de kou duimen stopte er eindelijk een auto. Het was een man met een baard en hij wilde ons wel 5 km verderop brengen naar een betere liftplek. Tijdens de korte rit vertelde hij dat hij ook veel lifte en dat hij al heel lang in het "vak" zat. Hij gaf ons wat goede tips en zette ons af bij een busstop na alle opritten zodat al het uit Helsinki komende verkeer ons zag staan. Toen we uit de auto stapten zei hij: " ah what the fuck, why not fucking do this" en hij vertelde ons dat we moesten duimen en dat hij net alsof zou doen dat hij motorpech had. Dat truukje werkte uitstekend want we hadden binnen 5 minuten al een lift. Wonderbaarlijk genoeg zelfs van een vrouw. Ze had een hele luxe auto en ze kon ons 40 kilomter verder brengen naar Hyvinkaa, ze vertelde dat ze eigenares was van een restaurant en ze vroeg wat we in Finland deden waar we vandaan kwamen. Het was een gezellig gesprek en dat vond zij blijkbaar ook want ze nodigde ons uit om bij haar een hapje te lunchen. Ze vertelde dat haar dochter ook fotografie wilde gaan studeren en dat ze een hond hadden. Toen we bij haar huis aankwamen had haar dochter al noodles gekookt en bleek dat het echt speciaal voor ons was want ze aten elf niets. De hond bleek ook heel speciaal te zijn, hij kon je de high-five geven en wc rollen verwisselen. De vrouw zette een kop koffie voor ons en zei dat we over een kwartier verder moesten want dan moest ze naar de kapper. We kregen nog een fins fotografieblad van haar en we gaven de link van deze blog en wisselden emails uit. Ze zette ons af bij een tankstation aan de weg naar Tampere, we bedankten haar hartelijk voor alles en zeiden dat we van de zomer terug zouden komen om noodles te eten.

 Op het tankstation gingen we even naar de wc en daarna waren we van plan om mensen aan te spreken waar ze heen gingen. Bij de eerste mensen was het direct raak. Het was een groepje jongeren, een jongen en twee meisjes ongeveer van onze leeftijd. Ze reden linea recta naar Tampere en we mochten mee rijden. De jongen had die dag ervoor net een nieuwe auto gekocht, een opel kadet die te klein was om 90 kilomter achter elkaar te rijden en alsof het nog niet erger kon rookten ze ook nog om de 10 minuten met z'n drieen tegelijk sigaretten met het raam dicht. We hebben verder niet veel gepraat omdat ze keihard hiphop draaiden. Gelukkig waren ze niet te beroerd om ons achter te laten bij een tankstation die op de weg naar Jamsa lag.


We bedankten en zeiden gedag en we gingen weer even toileteren.
Bij dat tankstation was het iets lastiger om een rit te krijgen maar na een kwartiertje zaten we bij 2 jonge bouwvakkers in de auto met tussen ons in een 24 pack bier. Zij praatten niet zo goed engels dus ook met hun hebben we niet veel gesproken, het was een rit van ongeveer 60 kilometer. In Jamsa zouden we opgepikt worden door onze studiegenoten waarvan een ergens in de buurt van Jamsa een zomerhuisje heeft. Ook door de 2 jongens werden we afgezet bij een tankstation. We hebben die reis in 4 uur volbracht en we bleken ook sneller te zijn dan onze vrienden, om precies te zijn hebben we 2 uur gewacht in dat tankstation, wat ons mooi de gelegenheid gaf om even naar huis te bellen en even wat te eten.
Eindelijk werden we opgepikt en reden we naar het zomerhuisje waar we direct geconfronteerd werden met een feestje, gelukkig houden wij wel van feestjes dus dat was geen probleem. We werden uitgenodigd om in de sauna te stappen en een typisch finse traditie te proberen om ons een beetje in te huldigen. De traditie hield in dat je rechtstreeks vanuit de sauna naar buiten moest rennen en in de sneeuw moest duiken. Zo gezegd zo gedaan want we zijn bikkels en geen mietjes. Volgens de dames was het een heus spektakel (en nee we waren niet naakt(wat wel zo hoort trouwens)). De dames vonden het maar grappig dat er ineens 4 mannen naar buiten stormen en na een paar seconden weer naar binnen en weer verdwenen in de sauna. Het feestje ging door tot laat in de nacht en werd gedanst en gedronken en.... gefotografeerd....

De dag erna werden we wakker op een kamer die meer op een sauna leek dan op een zolder, vandaar dat iedereen er om 9 uur al uit was en beneden zat te klagen over de brakheid en de hoofdpijn. Gelukkig hadden wij nergens last van en hebben we even buiten gestaan en daarna voor 2 uurtjes het hete bed weer ingekropen. We besloten om die ochten/middag even het meer en het bos te verkennen en natuurlijk raakten we verdwaald. We hadden allebei geen telefoon bij ons en het heeft ons 2 uur gekost om weer bij het huisje te komen. Iedereen wilde toen naar de supermarkt maar de auto was te klein voor iedereen dus Thom en Saara bleven in het huisje. Ze tekenden wat in Jeffreys dummy en Thom heeft buiten nog een paar foto's gemaakt. Toen iedereen weer terugkwam werd het ook voor Thom en Saara duidelijk dat er weer een feestje op het programma stond voor die avond, gekoppeld aan Saara's verjaardag (die de zaterdag erna 18 werd) en een etentje. Omdat Thom en Jeffrey zo graag eens in hun leven wilden ijsvissen haalde Elina de ijsvisspullen tevoorschijn en legde ze alles uit en liet Thom en Jeffrey achter met een biertje en een madenfamilie.




Na 3 kwartier nog geen vis aan de haak hebben gehad met min 13 besloten Thom en Jeffrey maar weer naar binnen te gaan. Dat was goed getimed want de tortilla's waren klaar, we hebben heerlijk gegeten het was voor de rest weer een idiote boel die avond met Goldstrike sauna's en veel wijn en gedans. De volgende dag werd iedereen weer wakker in extreme hitte en was iedereen al weer druk plannen aan het maken om een "Mustache" op Thom zijn gezicht te tekenen, gelukkig was Thom ook al wakker en hoorde hij het hele verhaal.

Dit was ook de dag dat we helaas het zomerhuisje moesten verlaten en onze trip wilden voortzetten. Elina had een te erge "hangover" en kon ons helaas niet naar de hoofdweg rijden dus we moesten lopen. Ze begeleiden ons een stuk en legden uit waar we langs moesten, na ongeveer een uur lopen bereikten we de hoofdweg en probeerden we een lift te krijgen. Aangezien er eens in de tien minuten een auto voorbij kwam besloten we de goede kant op te lopen en als er dan een auto of vrachtwagen aan zou komen onze duimen op te steken. Na anderhalf uur lopen langs de snelweg rustten we even uit bij een busstop en duimden toen er een paar auto's aan kwamen. Tot onze grote verassing stopte een vuilniswagen. Het was een bende in de truck en de bestuurder sprak geen woord engels. Hij bracht ons naar Jamsa, naar het busstation, het was echt magnifiek om een lift te krijgen in een vuilniswagen en we lachten ons suf toen we waren gedropt. We hebben de bestuurder 2 halve liters bier gegeven omdat we het zo geweldig vonden dat juist hij ons wel een lift gaf. Naast het busstation waar hij ons afzetten was een benzinepomp en we besloten daar eens naar binnen te wandelen omte vragen waar de weg naar Jyvaskyla begon. Er stond een hele aardige vrouw achter de kassa, die ons dan wel voor gek verklaarde dat we met min 15 naar Inari gingen liften, maar ze wilde ons wel een lift geven naar een beter tankstation aan de weg naar Jyvaskyla. Het duurde ongeveer 20 minuten voordat we een lift kregen en de man kon ons bijna helemaal naar Jyvaskyla brengen. Hij dropte ons 7 km voor de grote stad. En na een tijdje bleek het een onmgelijke missie te worden om een lift te krijgen. Het was berekoud en mensen spraken oppeens geen engels meer. We probeerden truckers maar die moesten allemaal slapen en na 2 uur besloten we een busstop even verderop te proberen. Na daar ongeveer een half uur te hebben gestaan stopte er een zakenman en hij kon ons wel naar de stad brengen. Inmiddels was het al donker en moesten we ook nog een slaapplek vinden in Jyvaskyla. Hij zette ons af bij het station en zei dat we de touristinfo moesten proberen. Dus dat deden we en daar hebben ze ons de namen van een paar hotels gegeven. We gingen op pad naar de hotels maar die bleken allemaal duurder te zijn dan 70 euro per nacht per persoon en zoveel geld hadden we niet eens. Een van de hotelmedewerktsters vertelde ons dat er wel een paar hostels waren waar we goedkoop konden overnachten. We schreven de namen op en gingen op pad. De eerste waar we probeerden had een of andere automatische incheck kiosk automaat ding en die accepteerde geen buitenlandse pinpassen, dus moesten we op weg naar de tweede (tevens laatste hoop) op de lijst. Die lag helaas niet in het centrum dus we pakten bus 25 om richting het hostel te rijden. Toen we er aan kwamen bleek dat het bij een ski-resort hoorde en om het helemaal af te maken konden we er overnachten voor 25 euro. Eindelijk hadden we een slaapplek. We waren allebei helemaal gesloopt dus we sliepen ook al binnen enkele ogenblikken. De volgende ochtend besloten we vroeg onze weg voort te zetten naar het noorden. We hadden van de receptioniste uitleg gekregen over waar goede tankstations waren en we gingen weer op pad. We pakten de bus weer en moesten daarna nog een stuk lopen naar een busstop aan de snelweg naar Oulu. Na 10 minuten geduimd te hebben kwamen we op het idee om toch maar het tankstation uit te proberen omdat het wel heel koud was buiten (-17). Bij het tankstation genoten we van wat drinken en mede dankzij de kou buiten hebben we besloten onze tocht naar het noorden niet voort te zetten maar in plaats daarvan richting pori te reizen, waar we verzekerd waren van een slaapplek. Dus we pakten de bus naar het station en kochten 2 treintickets naar Pori.


Het waren dure kaartjes maar het was zeker de moeite waard. Vanuit de trein had je echt een geweldig uitzicht op prachtige meren en mooie witte landschappen. We hebben hier helaas geen foto's van want de camera's zaten in de tas in de bagagerekken. Toen we na een treinreis van zon 2 en een half uur aankwamen in Pori zouden we van het station gehaald worden door Miko, maar je kent skateboarders dus die was een half uur te laat en had het bovendien ook nog eens heel druk. Hij bracht ons naar een cafe waar Lauri ons later op zou pikken. Voor de mensen die niet weten wie Lauri, Miko en Kari (die we niet gezien hebben) zijn, deze drie jongens zijn 3 jaar geleden in Nederland wezen studeren en zijn toen ook 2 weken ofzo in Emmen geweest. Na 2 uur in het cafe te hebben gezeten kwam Lauri eindelijk aankakken, hij was wezen kijken bij een ijshockeywedstrijd waar hij zelf ook aan doet. We dronken nog wat en werden opgepikt door het zusje van Lauri die ons naar Lauri's huis bracht. Toen we daar aankwamen hebben we wat platen geluisterd en zijn uiteindelijk redelijk vroeg op bed gegaan.

De volgende dag nodigde Lauri ons uit om te kijken bij een vriendschappelijke ijshockeygame waar hij wilde spelen. Zo gezegd zo gedaan dus een uurtje larer zaten we in een ijskoude ijshockeyzaal onze tenen af te vriezen, maar het was leuk om te zien. Na de het spelletje reden we naar een barretje in de buurt waar Thom voor het eerst 2 bier in het Fins bestelde en hij legde uit dat we uit Nederland kwamen. Verrassend genoeg heeft de barman 6 jaar in Duitsland gewoond en gewerkt in Tilburg en in Eindhoven dus hij sprak ook een klein beetje Nederlands maar vooral goed Duits, wat wij voor geen meter begrepen. Na een biertje gingen we richting de supermarkt om eten te scoren en we trakteerden Lauri en zijn vriendin Evi op een maaltijd. Na het eten zette Lauri een nieuwe film van Quinten Tarantino op genaamd Hell Ride, een goeie film, must see. Daarna keken we een stukje van 51 dates en die was echt niets aan. Toen ging Lauri slapen en kwamen wij erachter dat Fear and Loathing in Las Vegas net was begonnen. Die film hebben we uitgekeken en daarna ook Natural Born Killers helemaal afgekeken. Toen was het ongeveer half 3 en besloten we te gaan slapen. De volgende dag zijn we rond 12 uur gedropt in het centrum van Pori om een beetje aan sightseeing te doen, ook omdat Lauri een wedstrijd ijshockey moest spelen met het bedrijf van zijn vader. We hebben ons prima vermaakt en hebben veel gezien, we werden verrast door een platenzaak die we oppeens tegenkwamen en hebben daar wat rondgehangen en wat lp's gekocht.

 
Toen hebben we wat koffie gedronken in de Havana bar wat gegeten bij Hesburger wat trouwens niet te eten is. Daarna belde Lauri ons op dat we naar het politiebureau moesten komen wat de afterparty zou tegenover het politiebureau plaatsvinden. Het was bij iemand thuis waar we de naam alweer van zijn vergeten (finse namen zijn moeilijk) en alle drankjes werden betaald door het bedrijf van Lauri's vader. Na het feestje met veel muziek en guitar hero was het tijd om naar de Irish pub te gaan. Lauri kende de eigenaar of zoiets en we kregen enorme discounts daar (wat wel goed uitkwam met die idiote prijzen hier). Na daar een paar mensen ontmoet te hebben waarvan we de namen alweer zijn vergeten gingen we naar een club. Daar was het echt bizar, zodra de jongeren daar te horen kregen dat we uit Nederland kwamen werden we oppeens behandeld als beroemdheden, iedereen wou met ons dansen en we hebben zelfs nog een drankje gekregen van een gozer die op Gordon leek (achteraf best eng, maar oke). We hebben veel leuke mensen ontmoet en veel email adressen gekregen. Na die club gingen we wat te eten scoren bij een kebabzaak en hebben we een taxi gepakt naar Lauri's huis waar we direct nokkie gingen. De volgende ochtend werden we rond een uur of 2 wakker en moesten we onze spullen pakken en een liftplek fixen. We bedankten voor alles en zeiden dat we sowieso in de zomer terugkomen en mischien nog wel het laatste weekend dat we hier zijn. Lauri dropte ons bij een perfecte busstop en we hadden na een paar minuten alweer een lift. De man die ons een lift gaf kon ons niet ver brengen maar op zijn minst tot een tankstation. Dat tankstation lag helaas minder gelegen maar na een half uurtje wilde een vrouw ons wel naar een betere plek brengen. De vrouw was zwaargelovig en een beetje zweverig en ze zou voor ons bidden dat we bij het volgende tankstation een lift zouden krijgen linea recta naar Helsinki. Helaas ging het liften daar ook niet zo makkelijk en toen we bijna de moed op hadden gegeven kregen we toch nog een lift. Het was een man die journalist bleek te zijn en guess what, hij bracht ons in een streep naar Helsinki. Onderweg vertelde hij waar hij allemaal geweest was en wat hij voor werk deed en legde uit dat als hij in het buitenland een fotograaf nodig had hij het dan liever zelf deed omdat fotografen in het buitenland heel duur zijn. Toen maakte Thom als grapje: als je nog een keer in Nederland bent voor een reportage dan weet ik nog wel een goede fotograaf. En dat liep uit tot het uitwisselen van email adressen. Hij trakteerde ons op een kop koffie bij een tankstation en hij vertelde over een boek dat hij had geschreven. het boek ging over motorbenden en over de moord op een leider van een Finse bende. Onze Nederlandse Hells Angels kwamen ook voor in het boek, helaas was het in het fins.
Hij vroeg ons waar we precies heen moesten en we vertelden dat we vlakbij Jarvenpaa verbleven. Hij zei dat hij ons zou afzetten bij het Pasila dat is 1 station dichter bij Jarvenpaa en voor hem minder lang rijden. We bedankten hartelijk voor alles en zeiden dat we contact zouden houden. We pakten de trein naar Kyrola (dat is lopend dichter bij onze verblijfplaats) en namen een douche en gingen slapen....

De maandag hadden we 's ochtens om kwart over 10 les. De opdracht was om een kubus te maken die iets met fotografie te maken had, maakt niet uit wat. Dus we begonnen aan de lunch en begonnen met brainstormen. Voor de rest hebben we die dag niet veel gedaan behalve beginnen met dit gigantische verhaal en foto's bewerken.

Dinsdag was wel weer een spannendere dag, we zijn naar Helsinki gegaan om fotopapier te kopen en karton voor onze kubussen. Ook zijn we nog bij een goede platenwinkel naar binnen gelopen en hebben er lang rondgehangen. We hebben nog wat gezocht naar andere platenwinkels maar het liep al tegen sluitingstijd dus we hebben maar even wat gegeten en ook maar weer de trein gepakt. Geen speciale mensen ontmoet en geen bijzondere dingen meegemaakt verder.

Woensdag hebben we ook niet veel gedaan behalve nog steeds bijkomen van de roadtrip en voor de rest van de week boodschappen doen. We hebben 's avond de pixar film cars gekeken en een klein feestje gevierd met alle medebewoners en voor het eerst kennis gemaakt met de 2 dames uit Estland die hier ook voor 2 weken zullen studeren.

Donderdag zijn we naar Helsinki gegaan met als hoofddoel: platen kopen, we hebben echt geniale winkels bezocht en hebben ook lang rondgehangen in de platenwinkels. Er was een winkel die alleen maar oude ska, reggae, jazz en salsa verkocht dus daar zijn ook een paar juweeltjes vandaan getoverd.

Vrijdag hadden we lessen op school en moest iedereen zijn/haar kubus afhebben. Ze vonden onze ontwerpen interressant en we zijn alle kubussen en creaties bij langs gegaan en hebben ze besproken. Na de les is Chef naar Helsinki gegaan om foto's te maken en is Thom is het verblijf gebleven om dit verhaal verder af te maken en om foto's te bewerken.

Radikaali

Terve !!!!

Eindelijk hebben we weer de tijd, zin en rust gekregen om weer een mooi verhaal in elkaar te klappen. Er is in de laatste paar dagen zoveel gebeurd en we hebben zoveel meegemaakt dat het wat lastig was om het op de blog te posten. Maar we zullen het vandaag inhalen. We hopen trouwens dat jullie het vorige verhaal leuk vonden, omdat het deels door onze "huisgenoten" was geschreven, en jullie kunnen natuurlijk ook reageren op de blog!

Maar waar zullen we een beginnen....
De woensdag begon vrij rustig, we hadden van Christina een kaart gekregen met interressante musea en bezienswaardigheden dus we hadden besloten om woensdag naar een aantal musea te gaan en mischien alweer/nog steeds kijken naar boots voor Jeffey. Maar natuurlijk werden we weer later wakker dan de bedoeling was dus we hebben alleen in het Kiasma (nationaal museum van Finland) gekeken. Het was een hele interessante expositie met alle dingen uit hun collectie. Er was een serie foto's over skateboarden met een Nederlandse skateboarder er op. Er was een soort interactief webcam kunstwerk dat een soort visueel gebeuren projecteerde en als je bewoog dan bewoog het hele kunstwerk mee. Er was ook een donkere ruimten met 6 televisies die afzonderlijk van elkaar van kleur veranderden, dat was zeer rustgevend en we hebben er ook een half uur gezeten ofzo. Helaas was de expisitie "choosing my religion" nog niet geopend. Na het bezoek aan de kunstwerken hebben we nog een uur in de museumwinkel gehangen en in boeken gekeken. Nadat we uit het museum kwamen hebben we boodschappen gedaan en wilden we terug gaan naar onze verblijfplaats. We namen trein H maar eenmaal in de trein kwamen we erachter dat die niet op ons station zou stoppen maar alleen in Jarvenpaa dus we moesten vanaf Jarvenpaa een half uur lopen naar het huisje. Eenmaal in het huisje hebben we Erika gebeld om opnieuw af te spreken in Helsinki om naar een concert te gaan van Today's Special. We hebben net een half uurtje in het huisje gezeten, een biertje gedronken en konden toen alweer naar Helsinki.



Dus we gingen weer op pad naar het station om de trein te pakken en we kwamen om 8 uur aan in Helsinki. Daar stond Erika op ons te wachten en ze had haar beste vriendin meegebracht: Anina. Ze vertelden ons dat het concert om half 9 zal beginnen en het was een kwartiertje lopen dus we waren mooi op tijd (zo'n beetje voor het eerst). De 2 meiden vertelden dat niet alleen Today's Special zal spelen maar nog 2 andere bands genaamd: Kiki Pau en Pintandwefall! Over de laatste zullen we nog meer vertellen. We hingen onze jassen op en we gingen wat drinken bestellen. Bij de bar kregen we een driedubbele hartverlamming van de extreme prijzen, BIER VOOR 5 PIEK!, dus dat werd weinig drinken die avond (natuurlijk niet aan gehouden). Tegen die tijd begon ook Today's Special te spelen en het viel ons dat het een hele goede band was met invloeden van The Last Shadow Puppets, The Arctic Monkeys en The Rascals. En ze performden een goede show! Na hun optreden gingen we terug naar het bar gedeelte en dronken we nog wat en praatten we wat. Ondertussen speelde Kiki Pau maar dat was een beetje soft dus daar hebben we niet veel aandacht aan besteed. Na Kiki Pau begon Pintandwefall te spelen, we dachten eerst dat het wel oke was en we besloten de zaal weer in te gaan. Na het eerste nummer bleek dat het echt een zieke band was die bestond uit 4 gemaskerde meisjes. De muziek is met niets te vergelijken en ze speelden de hele zaal plat. Zo erg dat we gewoon allebei achteraf de Lp "moesten" kopen. Dus zo gezegd zo gedaan, we konden de lp helaas niet pinnen en dus moesten we binnen 10 minuten een pinautomaat vinden om geld te pinnen, gestress deluxe, maar gelukkig waren we op tijd.


Pintandwefall performing "okto"

We hebben nog even in die club gezeten en zijn daarna vertrokken naar een andere bar. Dat was ook een leuke bar met goede muziek en daar begon ook iedereen redelijk tipsy te raken. We wilden steeds de trein pakken maar elke keer als we op de klok keken was het alweer te laat en moesten we eentje later pakken. Terwijl de nacht vorderde zei Erika op een gegeven moment dat de volgende trein wel moesten hebben omdat het de laatste was. Eenmaal op het station aangekomen bleek dat de laatste trein al 2 uur eerder was vertrokken, Thank You Very Much Erika! Maar gelukkig wist Anina mischien wel iemand die ons vanuit Helsinki naar Ristinummi kon brengen (dat is trouwens het exacte plaatsje waar onze school en huisje staan). Gelukkig wilde hij dat (wonderbaarlijk) midden in de nacht wel doen voor een klein beetje benzine geld. Maar hij moest eerst nog naar ons toe komen. Dat duurde ongeveer een half uurtje dus we besloten om na een half uurtje nokkie op het station gezeten te hebben bij een soort 24/7 macdonalds wat te eten te halen. En alsof het nog niet radicaler kon was het een soort fear and loathing in Macdonalds verhaal, het leek meer op de oorlog in Vietnam dan op een Macdonalds, er liepen allemaal dronken lui rond en er kleefden hamburgers aan de ramen de vloer kleefde als ducktape door alle cola en zelfs de ketchup droop van het plafond af, er waren geen zitplekken over dus we moesten onze meals staand opeten terwijl we dronken vreetkick ondervindende jongeren moesten ontwijken. Toen kreeg Anina een telefoontje dat die jongen (wiens naam we alweer zijn vergeten) op het station stond, dus we liepen die kant op. Het was een aardige jongen en had zijn eigen auto en hij reed ons naar Ristinummi. We gaven hem iets van 10 euro voor benzine (we hadden niet meer) en bedankten hem hartelijk, we zeiden Anina gedag en gingen het huisje in. Eenmaal in het huisje sliepen we ook direct om iets van 6 uur en ieder honderd euro lichter.


Darkroom door Thom.

Gelukkig hoefden we donderdag niet om 9 uur alweer in de Darkroom te verschijnen voor onze tweede les doka, het printen van de foto op het papier. We werden al om 5 voor 9 wakker tussen de Vietdonalds verpakingen en we haastten ons dus naar het gebouwtje ernaast. Christina was er al en (we waren wel op tijd, maar zo brak als honden) we vertelden wat we meegmaakt hadden en dat we naar Kiasma waren geweest, ze moest er wel om lachen en ze zei dat ze het dan heel tof vond dat we alsnog in de doka stonden, dus dat was weer mooi meegenomen. Ze heeft ons alle ins en outs over "printmaking' geleerd en we mochten daarna onze eigen films printen. We moesten eerst een contactsheet maken, daarna testsheets met verschillende belichtingstijden en daarna de foto in zij geheel printen. Je moest de foto onder de zogeheten vergroter leggen die het papier belicht, daarna moest je het papier in de developer (chemisch spul) leggen en dan zag je de foto langzaam verschijnen. Na 2 minuten moest je de foto in water doen voor 30 seconden om het ontwikkelproces te stoppen en daarna moest je de foto 2 minuten in de fix leggen om het achtergebleven zilver er af te wassen. Daarna moest je de foto in een wasbakding leggen waar die een kwartier gespoeld werd en daarna drogen en je print was klaar. We hebben de hele dag in de doka gehangen en Thom heeft zelfs zijn 35 mm rolletje nog ontwikkeld dus die negatieven liggen ook klaar om geprint te worden.


3 prints van Thom.

Donderdag avond hebben we alleen maar in het huisje gezeten en een beetje gecomputerd en tv gekeken. We hebben heel lang over Herman van Veen gepraat en over zijn creatie: Alfred J. Kwak, de studenten die veel met comicdrawing bezig zijn, zijn helemaal van van Alfred, dat is grappig want dat hadden we natuurlijk niet verwacht van de Nederlandse eend en zijn cornuiten.
Het kwam zo op dat onderwerp omdat Jeffrey de introsong van de serie op zijn laptop afspeelde, de studenten hier reageerden er verast op. Voor de rest was het geen bijzondere dag.


Erika en Mia in de woonkamer. Door Thom.



A long way for food and drinks (Jarvenpaa skyline), genomen door Jeffrey

Vrijdag was ook geen bijzondere dag, we hebben flink wat slaap ingehaald en we zijn rond half 3 te voet naar Jarvenpaa vertrokken om boodschappen te doen, we besloten om de ingredienten voor een goede maaltijd bij elkaar te schrapen ( wat automatisch betekent dat we een fortuin moesten uitgeven), we kochten tomatensaus, gehakt en maceroni! En omdat we toch al luxe en in stijl bezig waren besloten we om er 2 flessen wijn en 2 repen chocoal bij te doen, we kochten Diablo shiraz wijn voor bij de maceroni met cherrie's, black berries and hints of mocha and chocolate en als apiritief ook een diablo, een pinot noir om precies te zijn, met summer fruits and hints of chocolate and coffee. En allebei de wijnen waren echt de lekkerste wijnen die we ooit gehad hebben. Het eten was ook heerlijk en onze maagjes waren weer fijn gevuld.


Chef en Thom, After Dinner door Saara.


We hebben die avond nog een soort feestje gehouden hier met onze medestudenten en we hadden onze trip naar het hoge noorden uitgestippeld. We hebben ook een nieuwe vriend en travelmate bij, zijn naam is grape en hij is echt supercool. So meet Grape:


Grape door Thom en een of andere lifter door Jeffrey.

Voor zaterdag hadden we bedacht om eens een poging te doen om te liften naar Helsinki, we hebben een bordje gemaakt en vertrokken vol goede moed richting de dichtstbijzijnde weg. Veel mensen keken chagrijnig en anderen gebaarden dat ze niet naar Helsinki gingen toen ze ons zagen, maar niets hield ons tegen, zelfs niet de politie agenten die ons uitlachten toen ze langsreden. En de aanhouder wint, we hadden al na 10 minuten een lift. Het waren 2 leuke meiden die net terug kwamen van een schaatstochtje op het tuusula lake. We praatten een beetje, ze vertelden dat ze ons naar een station konden brengen vlak bij Helsinki en dat we vandaar maar 5 min in de trein hoefde te zitten. Onderweg terwijl het gesprek vorderde vertelden we dat we naar musea wilden, onder andere weer naar Kiasma voor de "choosing my religion" tentoonstelling die inmiddels ook geopend was. Na een tijdje zeiden ze dat ze ons wel konden joinen en ons wel konden vergezellen naar een aantal musea in Helsinki maar dan moesten ze zich nog wel even omkleden bij hun huis. Dus na een kwartiertje zaten we bij een Finse familie in huis langlaufen te kijken terwijl we wachten op 2 meiden die zich aan het omkleden waren. De vader van een van de meiden bracht ons daarna naar het dichstbijzijnde treintation en het was iets van 10 minuten naar Helsinki. We kwamen erachter dat de hippie van het stel aan het plannen was om volgend schooljaar ook een fotografie opleiding te doen, en de ander deed tourisme. Ze hadden over het Kiasma museum allebei zoiets van dat het te wazig was voor hun (het is een museum over contemporary art en modern art en het is ook wazig). De Choosing my religion exhibition viel ook een beetje tegen omdat het voornamelijk studiowerk was en er wat te nep photoshop werk tussen zat (onder het mom van modern art). Maar we hebben de andere collectie voor de tweede keer bekeken.

De hal van Kiasma, door Thom.

Na het tweede bezoek aan het Kiasma museum gingen we naar een grote platenzaak in Helsinki, we hebben daar een uurtje rondegehangen en we hebben allebei een paar goede platen gekocht. Thom heeft de maxi single van MGMT met Kids gekocht en Super Taranta van Gogol Bordello en Chef heeft 2 albums van Kings of Leon gekocht en op aanraden van Thom het album Chasing Rainbows van Baby Woodrose. Na het bezoek aan de platenwinkel gingen we naar een fotografie museum iets buiten het centrum van Helsinki. We pakten tram 4 zonder een kaartje te kopen en hoopten dat het museum nog open was (het was inmiddels al weer half 5). Eenmaal aangekomen bij het museum was het gelukkig nog geopend, dus we hadden nog een uurtje om te kijken. Verrassend genoeg hing er gewoon werk van Micheal Wesely, de man die de bouw en sloop van gebouwen fotografeerde met sluitertijden van meer dan 2 jaar, en van Marja Pirila die kamers van een oud Nokia gebouw gebruikte als Camera obscura en daar dan weer foto's van maakte. Al met al was het een heel interressant museum. Na het bezoek aan het museum gingen we naar de supermarkt waar we weer geconfronteerd werden met de extreem hoge voedselprijzen hier in Finland. Voor 6 van de goedkoopste biertjes, de goedkoopste fles cola en de goedkoopste haarborstel waren we 16 euro kwijt. A pain in the ass. Daarna liepen we naar het station (langs de merkwaardig schone Vietdonalds), namen we afscheid van de meiden en pakten we de verkeerde trein terug. De trein stopte niet in Kyrola maar alleen in Jarvenpaa dus we konden nog een half uur lopen voor dat we een biertje open konden maken en aan dit verhaal konden beginnen. Na 2 biertjes verder en een lang verhuil in het nu ook mooi geweest met schrijven en gaan we maar een verder met het kijken van Banzuke, het meest belachelijke Japanse programme dat er is waar mensen op hun handen een idioot parkour moeten afleggen of met een paal moeten balanceren terwijl ze een mal parkour afleggen ( je zou het eens op moeten zoeken op youtube, het is hilarisch en een keer wat anders dan Alfred J. Kwak).

Dit was ook waarschijnlijk de laatste blog voor onze roadtrip naar the upper, upper, upper, upper north (inari, google map het maar ff) maar heel mischien komt er morgen of overmorgen nog 1.

Goedenacht Hollanders!!

Kaksi cappucinoa kiitos!!!

Zondag hebben we het rustig aan gedaan lekker gechillled dus dat was de dag dan ook wel, vandaar nu pas een nieuw blogverhaal.

Maandag hebben we ons verslapen..... We zouden de was doen, om schilderspullen vragen, de fotografielerares (Christina) vragen of ze een rooster uit kon printen met de lessen. En het laatste is het enige dat we hebben gedaan. Snel nadat we wakker werden zijn we ook op pad gegaan om boodschappen te doen, we zijn over het meer gelopen naar Jarvenpaa, het was een lange koude toch en het enige positieve dat we eraan over hebben gehouden waren mooie foto's en natte voeten en de terugweg ging gelukkig een stuk snellen. We hebben verder niet zoveel uitgevreten maandag. We hebben met de groep nog een lange wandeling gemaakt door de omgeving van de school. We hebben een paar foto's genomen maar ook verder niets speciaals. We hebben vooral veel kennisgemaakt met de studenten in ons huisje.

Dinsdag was een meer interressante dag. We hebben besloten om de medestudenten in het huisje te laten schrijven wat hun dag met ons was, dus we gaan verder in het engels, maar eerst vertellen wij nog over de ochtend.

We did make an appointment with the photography teacher to learn the ins and outs of the darkroom. She began with learning us how to put our films in the spiral. We had to practice a couple of times and we had to put our own films in the spiral. But our own films couldn't get exposed to light so the whole proces had to happen in the dark. It was funny to do that. By developing the film it was hard to remember wich kind of chemicals you need at wich time. The time of developing was very hard to follow because you have to shake your tank with the film in it every 30 seconds. After developing the film we had to wash it 30 times and that takes about 15 minutes. After that part we had to let it dry. When the film was drying Christina showed us the rest of the building where the darkroom was housed in. The were also some painters active and they were making some really interesting artworks. There were also people etching (i don't know sure if it's etching, but the people i'm writing for know what i mean). After the doka work we went to the cottage and we'd make plans to go to Jarvenpaa to get some food. And that is the point where the other students tell their experience of today.

Today, we walked 3.5 km to Jarvenpaa. It was cold and Cheff hadn't bought winter shoes yet, later we will force him to go into the shoe store. But first we went to get some train tickets, because we're going to Ellus's cottage during the winter break with a smaller group and Chef and Thom maybe will drop by, but they don't know for sure yet.
After buying the tickets we went to a cafe for some coffee and cupcakes. Thom learned how to order two cappuchinos in finnish: kaksi cappucinoa kiitos (2 cappucino please). Chef ordered orange-nougat cupcakes and they were the best food we ate today!


Sini an Saara in the cafe.


Saara and Elina in the cafe.


The delicious cake of Mia.

We talked for a while and after half an hour we went to the prisma-shopping mall to look some books, and shoes for Jeffrey. We also went to the grocery store were Chef and Thom only bought the cheapest beer they could find and some chocolate bars (and grapefruits but offcourse the students didn't write that down here), they said they were gettig depressed of the high food prices in Finland. After that we walked back to the dorm and talked about Saara that will start her job at a supermarket after winter vacation and about what plans the other students have after finishing this school, about squatting in Holland and some of the Finish students are thinking of coming to the Netherlands and about Thom and Chef planning to come back to Finland in the summer to the summer cottage of Erika. One group was walking ahead and the other group was slower and walked behind. When we arrived we sat in the living room for the rest of the evening and chit-chatted about the differnces between Dutch people and Finnish people, about the Lowlands festival and that Erika and Saara will come to Holland in the summer.

Because Thom and Jeffrey were to busy to learn the doka things, they did'nt make any pictures today. Except Thom, he made one picture with Sini's camera for his 365 project, it isn't a great picture but it is one. And also Jeffrey did make one picture in the doka with his Holga. The other pictures are made by Mia and the photo's from Sini will follow.

Goodnight!!!


Thom is trying to manage Sini's simple camera, he couldn't find the power button, Chef is also interested in this magnificent kind of technique. And Petja's coffee in the foreground.

Spetter pieter pater...... we komen een druppel later....

Dus.......
we hadden ons voorgenomen om op tijd uit bed te gaan en naar Helsinki te gaan.
Zo als je van ons kan verwachten sliepen we als 2 karhu,s in onze bedjes en gingen onze wekkertjes niet af(of wel) maar, we werden wakker om kwart over twaalf in plaats van tien uur maar we zeiden tegen ons zelf: het is zaterdag en dan mag het wel een keertje. We gingen snel onze berepakjes aantrekken, een müsli reep eten en dan ons witte pad volgen naar het treinstation van Kyrola.

Toen we in Helsinki aan kwamen viel ons iets op: het was niet Koud !!! het was 2 graden boven nul en dat vonden we wel aardig chill.



We gingen op pad om Fotorolletjes te kopen en we vonden als snel de fotowinkel dankzij de enorme gratis stadkaart die uit een of andere spacey machine kan trekken op het station.
Nadat we om de hoek waren kwamen we erachter dat we de kijker van de mamiya nog moesten fixen dus konden we weer terug naar de fotozaak.
Maar jammer genoeg konden ze hem niet rapareren dus toen gingen we maar verder en zijn we in een groot overdekt winkelcentrum van 6 verdiepingen met leuke winkeltjes aanbeland.
Jammer genoeg zijn we niet zo rijk dus we moesten maar weer even een h&m zoeken voor een jas voor Jeffrey (ja alweer h&m -_-) maar gelukkig hadden ze cheape jasjes en heeft Jeffrey eindelijk een dikke vacht voor het noorden !!!
We gingen uit het winkelcentrum omdat het te warm was, het leek wel een sauna maar dat vinden Finnen fijn dus het was begrijpelijk.
Toen we buiten waren in de frisse lucht kwamen we er achter dat we ons toch beetje te warm aangekleed waren want het voelde als het rond de 10 graden was (eigenlijk 2) het was een heuse temperatuur shock, het leek wel zomer.
Maar we moesten voor Thom nog ski sokken en thermisch ondergoed zoeken maar we vonden alleen maar veelste dure sokken en geen thermisch ondergoed, maar onze finse vriendjes/huisgenoten zeiden nu net dat we dat in jarvenpaa konden halen en het nog goedkoop was ook.
We gingen we op ontdekkings tocht door helsingfors en belanden weer in een overdekt winkelcentrum, we kwamen er achter dat het er van stikt in Helsinki.
Daarna besloten we maar om onze maagjes te vullen met voedsel en gingen we voor deze ene keer naar de mac. Tot onze verbazig was de mac goedkoop en zelfs het eten daar is vers en goed klaar gemaakt (voor zover de mac vers en goed voor je is).


We hebben nog wat rondgelopen, foto's gemaakt en daarna maar weer de trein gepakt. Waar Jeffrey een dikke dronken zakenman naast hem kreeg zitten die lief tegen zijn schouder aan ging slapen, gezellig !!!
Toen eenmaal aangekomen in onze hometown gingen we nog wat foto,s maken
en nu zitten we weer in de woonkamer deze geweldig blog voor jullie bij tehouden.

Wat we al niet overhebben voor onze lieve schatjes in Nederland.
Vandaag trouwens wat meer foto's, helaas hebben we nog geen serieuze foto's gemaakt die met onze opdracht te maken hebben maar we zijn nog aan het inburgeren hier.


Dit zijn foto's die we gewoon tussendoor hebben gemaakt en na de treinrit, deze heeft Thom gemaakt van een schuurtje dat midden in een weiland stond, het is vlak bij de school deze foto is gisteren gemaakt naar aanleiding van de les photoshop.



Jeffrey heeft deze foto gemaakt toen we terug waren uit Helsinki, je ziet Thom foto's maken.



De foto is gemaakt door Jeffrey. Deze fiets kwamen we tegen op de weg terug van het treinstation van Kyrola naar ons huisje. De fiets stond er op de heenweg ook al maar hij viel niet erg op omdat hij was ondergesneeuwd. De foto is gemaakt door Jeffrey.


Een kunstwerk dat Thom heeft gemaakt gisteravond laat, het creatieve niveau lag hoog. Ondertussen was Jeffrey aan het expirimenteren met HDR portretten die nog in ontwikkeling zijn.

Nog een foto van Thom die hij ook heeft gemaakt op de terugweg van het station. Hij heeft er zijn geleerde photoshop bewerkingen op los gelaten.

dat was het dan wel.

Weltrusten!

Tussen de Karhu's

En het is weer zover! Een nieuw verhaal vanuit het vandaag zeer (gevoels)koude Finland, waar we ondertussen als we dit schrijven midden tussen de Karhu's zitten.
Karhu is Fins voor beer. En die zijn hier in grote getalen aanwezig.

Onze dag begon moeizaam omdat we gisteravond zo laat bezig zijn geweest met het schrijven van een bijbel aan verhalen. Maar niet gevreesd want we hebben zeker niet stil gezeten.
We werden vanochtend om kwart over 9 verwacht bij een eerstejaars les over photoshop. Iedereen druppelde op zn gemak binnen en de les begon ongeveer om half 10. We kregen les van Sami en hij gaf ons al snel onze inlogcodes zodat we bij alle fasciliteiten kunnen (snel geregeld en we hoefden nergens achteraan te lopen). En hij vertelde ook dat de les in het fins zou zijn in plaats van het engels. Dus dat, het viel best mee het was wel redelijk te volgen als je goed oplette. Hij legde een aantal dingen uit over colorprofiles en calibratie. We kregen na dat hele verhaal een kleine pauze die aansloot op de overheerlijke lunch. Vandaag kregen we rijst met een soort ragout achtig iets, zalm in een fins sausje, salade en een keihard niet weg te krijgen bruin crackerbrood achtig ding, maar het was wederom heerlijk. Na de lunch begon de les weer en moesten we echt aan de slag met photoshop. We leerden in de volgende 3 uur veel bewerkingstechnieken, meer dan we op Landstede in 1 periode zouden leren. We hebben nog even met Sami gepraat over hoe het in Nederland was en over wat onze skills waren en wat we graag hier wilden studeren. We vertelden dat we voor fotografie kwamen maar dat we ook wilden snoepen van andere kunstvormen waaronder etsen en steendrukken ofzo (weet niet precies hoe dat heet). Maar anyway, de les was over om kwart over 3 (lessen duren hier de hele dag, of iig zo lang als nodig).

Toen we klaar waren met de les liepen we naar ons kamertje en hebben we besloten maar een met de bus te gaan naar Jarvenpaa om boodschappen te doen. jarvenpaa ligt ongeveer 3 kilometer verderop en is net ze groot of mischien iets kleiner als emmen. Het is 10 minuten lopen naar de bushalte en toen we er bijna waren kwamen we erachter dat we helemaal niet wisten hoelaat de bussen gingen. Nu voel je de bui al hangen maar de bus kwam binnen 5 minuten hehe. De bushale stond ook gewoon aan een snelweg zonder voetpad, en de auto's raasden gewoon met 80 voorbij, als de bus stop gooit de chauffeur de deur ook alvast open terwijl hij nog iets van 40 rijd. Toen moesten we in de bus en de buschauffeur sprak geen engels dus we moesten iemand uit de bus vragen of die wel engels sprak en het mischien kon vertalen. Gelukkig zat er een aardige vrouw die ons fijn hielp. Eenmaal in Jarvenpaa stopte de bus recht voor een supermarkt genaamd smarket en we konden dus boodschappen doen. In de supermarkt kwamen we alweer tot de pijnlijke conclusie dat Fins voedsel extreem duur is. Ik denk dat alles wel 30 procent duurder is als in Nederland. Het goedkoopste bier is 1,70 wederom een Nederlands merk, hollandia, wat we hier in Finlandia niet hadden verwacht. Wat ook raar is is dat hier op de blikjes drinken 15 cent statiegeld zit, en dat ze maar 2 smaken goedkope chips hebben (wat ook 1,69 per zak kost). Toen we terug wilden zaten we te twijfelen of we zouden lopen of met de bus zouden gaan, we kozen voor de bus wat achteraf geen goede keus geweest is. We hebben ongeveer 40 minuten bij de bushalte gestaan terwijl we niet heel erg warm gekleed waren. Toen onze voeten en handen gevoelloos waren kwam er eindelijk een bus aan en kwamen dezelfde struggles met de buschauffeur weer als op de heenweg, gelukkig waren we slim en hadden we een briefje gemaakt met de naam van de school erop zodat de chauffeur ons het juiste kaartje kon geven en hij wist waar we er uit moeten. Eenmaal eruit hadden we zo'n zin om te douchen en om in de sauna te gaan dat we snelwandelend de heuvel op zijn gelopen en zo snel mogelijk naar binnen zijn gegaan. Jeffrey is toen direct onder een hete douche gestapt en Thom heeft een pizza klaargemaakt en is na Jeffrey gaan douchen. Ons tripje naar Jarvenpaa heeft ons ongeveer 3 uur gekost door alle moeizaamheden. Kortom reizen met de bus in Finland is echt hilarisch en je mag er je hele middag voor uittrekken, ongeacht de afstand.

Na het douchen en opfrissen zijn we in de "huiskamer" bij de andere studenten gaan zitten en hebben we met Jukka (niet de leraar maar een student) over Finland en Nederland en de verschillen daartussen gehad. En hij vroeg wat we hier die 5 weken gingen doen, dus we hebben uitgelegd dat we naar stockholm wilden als he binnen ons budget valt en naar Tallin. We hebben nog een pizza warm gemaakt en een beertje gepopt en nu zitten we hier onze blog bij te werken.

Morgen gaan we er vroeg uit om warme kleding uit Helsinki te halen en daar een aantal dingen te bezichtigen. Dus dit was het weer voor vandaag. Helaas hebben we niet tot geen bijzondere foto's gemaakt vandaag. Dus die houden jullie nog te goed.

Leesvoer !

Pfffff.... En dit is dan de eerste dag in Finland. We hebben al meer meegemaakt dan we in 3 jaar in Emmen/Zwolle zouden doen:P Waar zullen we eens beginnen. De vlucht ging makkelijk en verliep gewoon normaal, zonder terroristen, hevige storm en loopings. Thom vloog voor het eerst en zat alleen maar naar buiten te kijken en Chef lag het grootste deel van de vlucht te pitten.
Op het vliegveld in Nederland werden we uitgezwaaid door 07B bedankt jongens en Sietske! Tof! Toen we in Finland aankwamen stond Jukka al in de aankomst hal, hij was het bordje vergeten waar zijn naam op stond dus hij had al aan een hockeyteam gevraagd of wij er tussen zaten. Jukka had zijn auto(skoda) maar niet op slot gedaan op het vliegveld, want, vertelde hij, hij zou blij zijn als die gejat werd want dan kon ie een nieuwe veel mooiere kopen. Onze rit naar de school verliep als een sightseeingtour want Jukka wist over zo'n beetje elk gebouw wel wat te vertellen.
Het viel ons op dat de architectuur hier in Finland heel apart is, bijna alle huizen zijn van hout gamaakt en Jukka legde uit waarom: "wood is the only thing we have".

Toen we waren aangekomen bij de school, wat tevens ons appartement is, kregen we onze kamer met (overheerlijke, geniale) douche te zien (foto's komen vast nog wel). Er staat een bureau met 2 stoelen, er staan 2 bedden, een grote kast en we hebben een eigen douche, toilet en Koelkast met de grote K. Natuurlijk kregen we een rondleiding. Hij liet ons de woonkamer/keuken zien en de rest van het gebouwtje. Boven was een oud klaslokaal wat we mogen gebruiken als atelier en beneden is een (uiteraard) een sauna waar op dinsdag en donderdag de vrouwen in zitten en op woensdag en vrijdag hij is gereserveerd voor de mannen. Jukka liet ons natuurlijk ook het 100 jaar oude gebouw zien waarin de school zelf is gevestigd (zie foto's). Het schoolhoofd heeft tot 1989 zelf in een deel van het gebouw gewoont. De school bevatte vroeger een bibliotheek met heel erg veel boeken maar het grootste deel van die boeken zijn naar een museum gegaan omdat ze heel veel waard waren. Op de school werken de leerlingen met mac pro's en me windows computers. Vreemd genoeg zijn ze hier niet gewend dat fotografie studenten met macs werken dus wij werken nu tussen de graphic design studenten, allemaal medemogelijkgemaakt door de systeembeheerder die zelf ook een uitgesproken mening heeft over Macintosh: "Mac os x is a great operating system, but a pain in the ass to manage".

In een ander gebouwtje bij de school (er zijn 3 gebouwen) zijn de schilders en de beeldhouwers actief en bevind zich ook de fotostudio en de (jawel) Dark Room. We werden daar voorgesteld aan onze toekomstige fotografie docente, ze vertelde het een en ander over hoe ze hier te werk gingen en ze wilde ons wel prive lessen in de doka geven en een kaart voor ons maken met musea en fotowinkels en andere dingen die we moesten gaan bekijken in Helsinki.

Toen knorden onze magen en stelde Jukka voor om eens boodschappen te gaan doen in Jarvenpaa. Jarvenpaa is het dichstbijzijnde stadje met een supergrote supermarkt waar je letterlijk "alles" kan krijgen, van rubberen laarsen tot aan wc potten, van parasols tot aan knackebrod. Hij vertelde onderweg alleen maar over de geweldige slijterij en wat je er allemaal wel niet kon kopen. Het was grappig om te zien wat voor Nederlandse merken hier in Finland in de winkel liggen zoals Hollandia bier (2,09 p halve liter) en Heineken (2,90 p halve liter) en Edammer kaas en nog een paar nederlandse kaasmerken, Jukka zag dat Granny smith appels ook uit Nederland kwamen en ging op onderzoek uit waar de tulpen vandaan kwamen, maar die waren wel in Finland gekweekt, waar hij heel trots op was. Toen we klaar waren met boodschappen doen bracht hij ons terug naar de school. Daar hebben we onze kamer geinstalleerd en er lagen oppeens 5 cameras op het bureau, dus aan apparatuur geen tekort.
Jukka heeft bekers, glazen, bestek, borden en koffiefilters voor ons uit de kantine gejat zodat we niet met de beschimmelde filters van de andere studenten hoefden koffie te zetten.
De andere studenten hebben trouwens allemaal aparte afwasmiddelen en afwasborstels, waarom dat is is ook Jukka een raadsel "maybe they experiencing the hard times".



Nadat alles geregeld was spraken we met Jukka af dat we elkaar de volgende ochtend zouden zien en de lessen door zouden nemen.
Verder is er de dag van aankomst niet veel meer gebeurd, we zijn het Tuusula meer overgelopen, en hebben even gekeken naar schaatsende en langlaufende finnen en daarna lagen we nokkie op bed om een uur of 10.

De volgende dag (vandaag dus (eigenlijk gister dus)) hadden we dus om 10 uur afgesproken met Jukka en de fotografiedocentes. We waren netjes op tijd en toen we naar buiten gingen kwam Jukka net aanrijden. We gingen naar de fotografie docente en ze adviseerde ons om een les te volgen in photoshop op de macintosh. Die les duurt van morgen kwart over negen tot iets van twee uur. Ze vroeg of we geinteresseerd waren in de doka en we knikten synchroon keihard "ja".
Ze vroeg wat voor ervaringen we al hadden en we vertelden het een en ander over Landstede, die nu al ver onderdoet aan deze school wat ook mede door de fijne lunch komt. Op deze school krijgen de leerlingen gratis hun lunch, die bestaat uit een frisse salade, warme ovenshotel en een heerlijk koekachtig ding met jam en glazuur erop, Tenminste gezonde voeding, en totally free. Daar kan Landstede een groot voorbeeld aan nemen. Wat ons ook opviel aan deze school is dat de leerlingen heel erg gemotiveerd zijn en echt graag met hun specialisatie bezig zijn. Ze willen zo graag deze school doen dat ze er naast gaan wonen en zelfs vanuit Helsinki hierheen komen reizen. Een meisje waar we vandaag veel contact mee hebben gehad vertelde ons veel over hoe het is geregeld qua scholing hier in Finland. Ze krijgen ook een soort studiefinaciering maar dat kan je meer zien als een soort huursubsidie want de scholen hier zijn gratis. Ze was erg behulpzaam en ze heeft voor ons de bustijden naar Helsinki even gekopieerd en ons volledig begeleid bij de lunch. Na de lunch (waar ze gewoon rustig de tijd voor nemen) zochten we Jukka weer op en vertelden het een en ander over wat we allemaal in Finland wilden doen. We vertelden hem dat we naar Helsinki wilden vanmiddag om inspiratie op te doen, dat we naar het noorden wilden, dar we naar Pori gingen om Lauri op te zoeken (20 feb) en dat we naar Stockholm willen. Dat laatste daar had hij een alternatief voor, hij vertelde dat de bootverbinding tussen Helsinki en Talin maar een uurtje was en dat daar alles heel goedkoop is.
Dus daar gaan we sowieso heen. Het schijnt een hele mooie oude stad te zijn uit de 18e eeuw, alle gebouwen zijn daar nog puntgaaf omdat het nooit is verwoest door een oorlog of iets dergelijks. Hij vertelde ook dat heel veel Finnen ernaartoe gingen om goedkoop vodka te halen, dat het soms wel zo erg was dat ze er aan stierven of zoiets. Talin is trouwens de hoofdstad van Estonia (Estland).

Jukka legde ons uit hoe de treinen naar Helsinki gingen en waar we langs moesten lopen om bij het station te komen. Naar het station was een half uurtje lopen maar met de prachtige omgeving prima te doen. Je moet in Finland je treinkaartjes in de trein kopen (of niet) en Helsinki is ongeveer een half uur. In Helsinki liepen we naar de vismarkt waar elke dag verse vis word verkocht door de vissers, onderweg kwamen we langs het museum of art and design wat helaas gesloten was maar 12 februari weer open gaat met nieuwe exposities. We zijn nooit bij de vismark aangekomen omdat we verkeerd liepen. Na een tijdje zoeken kwamen we weer terug in het centrum waar we de ultragrote H&M even gingen bezichtigen en warme kleding gingen kopen. Voor de rest hebben we een beetje rondgelopen in Helsinki en hebben we om half 7 de trein weer terug gepakt. Eenmaal weer teruggekomen voegden we ons bij de groep in de woonkamer en bereiden ons eigen eten even snel (de anderen hadden al gegeten). Ze vonden het grappig dat wij visstickt op brood aten en keken ons vol verwondering aan.
We hebben toen de draadloze internet verbinding gefixt en hebben nog een Hdr foto (zie foto's) gamaakt van het oude gebouw.

En nu zitten we hier met een een biertje dit extreem lange (langste ooit) verslag te maken.
Het typen word moeilijk door de vermoeidheid en we gaan nu pitten.
Meer zal er wel weer verschijnen op deze blog.

Weltrusten.

Thom: Anne ik hou van je!

Mam je krijgt de groeten en doe de rest ook maar de groeten.

Chef: iedereen Cheers !!!

P.S En duizend kusjes aan onze lieve Bjorn!!!!! We houden van je!